Tuesday, June 26, 2012

De bruiloft van Matt en Jessi!!!

Het afgelopen weekeinde zijn we er even lekker tussenuit geweest - zo'n 500 km ten noorden van Connecticut ligt het plaatsje Camden, in de staat Maine. En in Camden liggen heel veel mooie oude schoeners en andere zeilboten. En op een van die mooie boten zijn we gaan varen - en halverwege de reis zijn Casey's jongere broer Matt en zijn verloofde Jessi getrouwd! Het was allemaal heel mooi en feestelijk... een beetje fris en mistig, maar al met al stukken beter dan de temperaturen boven de 35 graden die we de dagen daarvoor hadden gehad. Hieronder een verzameling foto's van dit fantastische weekeinde, met weinig tekst want ik ben te moe om nog veel te typen op dit moment. Maar ik denk dat de foto's wel voor zichzelf spreken....ik moet alleen nog een foto van Jason met z'n stropdas zien te vinden....



'onze' boot, de Appledore


Madeleine was een van de bloemenmeisjes en begroette iedereen die aan boord kwam met een boterbloempje!
 



een beetje frisjes op het water...
 









 


 
 

 
 
 
Na afloop van de boottocht even opwarmen met wat warme chocolademelk in een plaatselijk restaurant en dan op weg naar de receptie...
 
 

Monday, June 25, 2012

Ik ben een jongetje....ik ben drie...en...30 seconden in het leven van Jason!

Ik ben een jongetje en ik ben drie jaar oud!
Ik ben ook een beetje moe!
Maar dat doet me niks want ik ben tenslotte drie jaar oud en heb geen slaap meer nodig. Middagdutjes zijn voor babies!
Het idee alleen al dat ik een dutje zou moeten doen - daar lach ik gewoon om!
...of moest ik er bijna om huilen?
Ik weet het allemaal niet meer...en ik ben ZO moe!
WOEHAHAAA - wat is het toch fijn om drie te zijn!


Ik ben een meisje...en een prinsesje...en....30 seconden in het leven van Madeleine!

Kijk eens een wat een mooie kroon en tekening ik heb gemaakt!
En het mooiste is dat de tekening stiekem dienst doet als waaier! Niet gek, he?
Kijk maar! Heerlijk als het zo warm is!
...aahhh...dat voelt goed!
Nou, dit geflapper begint me ondertussen behoorlijk te vervelen!
Tijd om deze fotoserie eens wat interessanter te maken...
IK BEN EEN PRINSESJE!!!!

WOEHAHAHAAAA!!!

Beetje heet!

De eerste officiele dag van de zomer en het was meteen niet te harden: mijn auto gaf 105 graden Fahrenheit aan (40 graden Celsius) toen ik uit de winkel kwam. Gelukkig zakte het kwik snel tot 98 graden Fahrenheit (38 graden Celsius) maar dat was toch nog steeds iets te veel van het goede - zeker omdat het een dag eerder niet warmer werd dan 18-19 graden. Hopelijk wennen we er snel aan...    

Tuesday, June 5, 2012

serieus...

We zijn inmiddels al maanden bezig met sollicitaties, proberen ons huis te verkopen, nieuwe banen te onderhandelen, en dergelijke. Al meer als een  jaar hebben we een berg van onze spullen in een garagebox aan de andere kant van Torrington liggen om wat meer ruimte in ons huis te hebben en het een beetje groter te doen lijken voor potentiele kopers. Morgen gaan we voor een paar dagen richting Jamestown, New York, om daar wat scholen te gaan bezoeken waar we straks eventueel de kinderen gaan plaatsen en ook om een paar van de huizen die we op de computer al hebben bekeken eens in het echt te gaan zien. We hebben vanochtend een vrachtauto gehuurd, onze garagebox leeggehaald en een hoop andere spullen die we voorlopig niet nodig hebben opgeladen (die kerstboom, daar kunnen we nog wel even zonder!). Morgen heel vroeg vertrek ik met dat bakbeest (een 10-cilinder, rijd als een tractor en zuipt als een dokwerker) en Casey komt er met de kids achteraan in onze auto. We blijven lekker een paar dagen bij de ouders van Casey logeren en gaan overmorgen onze vrachtauto leegladen in een garagebox daar in de buurt zodat we alvast een deel van onze spullen daar hebben. Het begint langzaam maar zeker toch wel serieus te worden! Nog anderhalve maand en dan gaan we helemaal die kant op - tijd om snel een huis te gaan zoeken!

 Jason helemaal zielsgelukkig dat 'ie in een heuse vrachtwagen staat - hij heeft het er al dagen over!
 Goede helpers!
 Klaar! Die zit flink vol!
     Jason kan al bijna over het dashboard kijken...