Net toen de storm in Connecticut aan land kwam is ze 'gedegradeerd' tot tropische storm omdat de gemiddelde windsnelheid toen net onder de 75 mijl per uur (121 Km/uur) was gezakt. Mijn kantoor staat net aan de kust en was nog blootgesteld aan orkaankracht windsnelheden, maar tegen de tijd dat de storm bij ons huis in Torrington aankwam was de windsnelheid gedaald tot ongeveer 116 km/uur.
De laatste voorbereidingen zaterdagmiddag: de ramen van mijn kantoor dichtspijkeren. Iedereen in Connecticut moest zaterdag na 10 uur 's avonds binnenblijven om de wegen vrij te houden, kustgebieden werden geevacueerd en enkele heel grote snelwegen langs de kust werden vanaf middernacht gesloten. De storm zou zondagmorgen rond 8 uur aan land komen....
Mijn kantoorraam dat normaal uitziet over de Long Island Sound - volgens bijna alle bezoekers het mooiste uitzicht in Connecticut!
Valt nu een beetje tegen....
Er was nergens meer spaanderplaat aan te komen en we hebben uit pure noodzaak een aantal oude boekenplanken gesloopt om onze kantoren te beschermen.
Het begint ergens op te lijken!De storm is de volgende ochtend precies op schema aan land gekomen en heeft weinig schade aangericht aan onze gebouwen (alles wat eraan kapot kan is inmiddels al lang gebroken of weggewaaid). Drie kapotte ramen en wat waterschade - verder niets ernstigs. De zeemuur die ons schiereiland beschermd is er echter niet zo goed vanaf gekomen...
Grote gedeeltes zijn ondermijnd door het water en ingestord. Je kunt het niet goed zien in deze foto's maar sommige rotsblokken in de voorgrond zijn zo groot als een koelkast!
Zoals je ziet liggen er honderden stenen en rotsblokken, sommige formaatje voetbal, op het pad dat over de top van de zeemuur loopt. Alle stenen en rommel op het pad en verder landinwaards geven aan waar het water stond op het hoogtepunt van de storm. De zeemuur is ruim 8 meter hoog, gemeten vanaf het strand aan de voet van de muur, dus je kunt wel zien hoe ver het water omhoog is gekomen! Indrukwekkend!
Het zal nog wel een paar weken duren voordat we alle schade weer hebben hersteld. Gelukkig zijn we er thuis beter vanaf gekomen en afgezien van wat water in de kelder was er verder niets aan de hand. We hebben zelfs de hele storm door stroom gehad - we bleven op de computer steeds kijken waar de stroom uitviel en uiteindelijk waren er nog maar 7 dorpen (van de 173 in Connecticut) waar nog steeds meer dan 90% van de inwoners stroom hadden. Torrington was er daar een van (misschien plus-punt voor de verkoop van ons huis?). Uiteindelijk is meer dan de helft van de staat zonder stroom geweest en sommigen hebben pas 8 dagen na de storm weer licht en warm water gekregen! Al met al hebben we veel geluk gehad!Om dat we steeds stroom hadden konden we wel mooi op de radar de storm volgen. Het was wel stoer dat urenlang alle bomen voor ons huis alle bomen bijna plat lagen onder de weergaloze windkracht. Toen het oog van de storm boven ons was bleek het af en toe bijna windstil te worden met zelfs een glimps blauwe lucht boven ons hoofd en een half uurtje later lagen alle bomen weer bijna plat, maar nu bogen ze precis de andere kant op! Net als op de televisie!
Inmiddels zijn de staartjes van twee nieuwe orkanen/tropische depressies (Kattia en Lee) over ons dak getrokken en hebben we nog een paar dagen ongenadig veel regen gehad. Volgens de officiele waarnemers in Litchfield hebben we in de laatste twee weken 362mm regen gehad!! Geen wonder dat we een waterval in onze tuin hadden....
No comments:
Post a Comment